بهبود روش پرورش ملکه زنبور عسل با تکنیک نوآورانه “کلوآک برد”

پرورش ملکه زنبور عسل با "کلوآک برد"

پرورش ملکه زنبور عسل با “کلوآک برد”

مقدمه

پرورش ملکه زنبور عسل از مهم‌ترین وظایف زنبورداری است که نیازمند توجه جدی به روش‌های بهبود یافته است. تکنیک “کلوآک برد” به‌عنوان یک روش نوآور در پرورش ملکه زنبور عسل توانسته است با تجمیع دانش‌های زنبورداری سنتی و فناوری‌های مدرن، بهبودی قابل توجه در عملکرد این فرآیند بوجود آورد. این تکنیک مناسب برای هر دو حالت، یعنی با و بدون ملکه، اجرا می‌شود. در ادامه به طرز اجرای دو روش اصلی تکنیک “کلوآک برد” پرداخته می‌شود.

بهبود روش پرورش ملکه زنبور

روش اول: بهره‌گیری از قاب چوبی با صفحه جداکننده

در این روش، از یک قاب چوبی با صفحه جداکننده برای ایجاد دو بخش تحتانی و فوقانی در کندو استفاده می‌شود. این قاب به‌گونه‌ای طراحی شده است که دارای یک صفحه فلزی قابل جابه‌جایی در داخل آن می‌باشد. با جابه‌جایی این صفحه فلزی، ارتباط بین دو بخش کندو قطع می‌شود و در بخش فوقانی شرایطی برای ایجاد محیط بی‌ملکه‌ای ایجاد می‌گردد. پس از ایجاد این وضعیت بی‌ملکه‌ای، ملکه در بخش تحتانی قرار گرفته و عملکرد کلنی آغاز می‌شود. با بازگرداندن صفحه فلزی به وضعیت اولیه، ارتباط بین دو بخش برقرار شده و بخش فوقانی به وضعیتی با ملکه منتقل می‌گردد.

روش دوم: استفاده از قاب کلوآک برای تغذیه و تشویق زنبوران جوان

در این روش، چند روز قبل از پیوند زنی، یک شبکه مانع ملکه در بخش تحتانی کندو قرار می‌گیرد. سپس یک قاب کلوآک بدون کشو بین دو کندو در بخش فوقانی قرار می‌گیرد. به‌طور همزمان، چند قاب حاوی نوزادان جوان از بخش پائین به بخش فوقانی منتقل می‌شوند تا زنبوران جوان به سمت بخش فوقانی جلب شوند. در این بخش، قاب‌های شهد، گرده، نوزاد، برگه مومی و قاب شربت خوری قرار داده می‌شوند.

سپس کندو به‌طور کامل 180 درجه چرخانده می‌شود تا ورودی بخش پائینی آن در سمت مخالف قرار گیرد. با بسته کردن ورودی بخش پائینی، زنبوران مجبور به استفاده از ورودی بخش فوقانی می‌شوند. در این مرحله، زنبوران با کیک گرده و شربت شکر تغذیه می‌شوند.

یک روز قبل از پیوند زنی، صفحه فلزی قاب کلوآک از بین برده می‌شود تا ارتباط بین دو بخش قطع گردد. ورودی پشتی بخش پائینی به‌طور ملایم باز می‌شود تا زنبوران تشویق به پرواز و بازگشت از طریق ورودی بالایی شوند. در این زمان، نوزادان جوان از بخش فوقانی حذف می‌شوند.

در روز اول پس از پیوند زنی، به زمان 24-12 ساعت اجازه داده می‌شود تا کلنی به حالت نرمال باز گردد. سپس قاب حاوی سلول‌های ملکه در میان قاب‌های کندو قرار می‌گیرد. یک روز پس از پذیرش سلول‌های ملکه، صفحه فلزی قاب کلوآک برداشته می‌شود تا کلنی با ملکه قوی و پرقدرت شکل گیرد. ورودی پشتی کندو نیز مسدود می‌شود.

پس از گذشت 4.5 روز که شاخون‌ها کامل بافته می‌شوند، می‌توان آن‌ها را جدا کرده و به یک کندوی پرستار برای رشد کامل انتقال داد. در روز چهارم یا پنجم، می‌توان مجدداً به پیوند زنی و تولید سلول‌های ملکه پرداخت. قبل از تولد ملکه‌ها، در روز دهم یا یازدهم پس از پیوند زنی، شاخون‌ها از کلنی‌های پرستار خارج می‌شوند.

پرورش ملکه زنبور عسل

روش سوم: کلنی بانک برای نگهداری سلول‌های ملکه

روش سوم از تکنیک “کلوآک برد” به عنوان یک کلنی بانک برای نگهداری سلول‌های بافته‌شده ملکه و همچنین قفس‌های دارای ملکه باکره در استفاده می‌گردد. این کلنی دارای نوزادان است ولی بدون ملکه است. برای افزایش موفقیت در این روش، بهتر است مرتباً به کلنی‌های پشتیبان زنبور جوان، پرستار و نوزاد اضافه شود. حضور نوزادان در کلنی‌ها به‌ویژه لاروهای در حال رشد و نمو، زنبوران پرستار را به سمت رسیدگی و تغذیه ملکه‌های قفس‌شده ترغیب می‌کند. همچنین وجود سلول‌های درب باز حاوی نوزادها از تخم‌گذاری کارگران جلوگیری کرده و به کاهش این پدیده در کلنی‌های بانک بدون نوزاد کمک می‌کند.

استفاده از تکنیک کلوآک برد به‌عنوان ابزاری قدرتمند در پرورش ملکه زنبور عسل، امکان تاسیس سیستم کلنی بانک خودکفا و انعطاف‌پذیر را فراهم می‌آورد. این سیستم به‌طور عمومی برای انبار و نگهداری موقت استفاده می‌شود و به‌سرعت کلنی‌ها را به حالت کلنی بانک یا در صورت نیاز به حالت کلنی تولید‌کننده عسل بازگردانده می‌شود.

رسانه های همکار
استفاده از مطالب زنبورشاپ برای مقاصد غیرتجاری با ذکر نام زنبورشاپ و لینک به منبع بلامانع است. کلیه حقوق این سایت به فروشگاه زنبورشاپ تعلق دارد.
محصول با موفقیت به سبد خرید اضافه شد.