هشتگ های داغ:
متاسفانه در سال های اخیر و همراه با کاهش تعداد مشاغل در سطح کشور، مسئولان دولتی برای کاهش فشار بر دولت هایشان و به شکلی دست به سر کردن سیل جوانان بیکار، با تبلیغات زیر پوستی و راهنمایی افراد جویای کار به سمت شروع شغل پرورش زنبور عسل و زنبورداری، این کار سخت را یک راه سریع و آسان برای به ثروت رسیدن، معرفی نموده اند.
از طرف دیگر تعداد زیاد کلنی و زنبوردار در کشورمان، خشکسالی های وحشتناکی که روز به روز درحال گسترش یافتن و عمق گرفتن می باشد، مسئولین بی تفاوت، رها شدگی صنف زنبوردار، مشکلات بیمه زنبورداران، تک محصول بودن زنبورداری در کشور، نبود بازار مصرف مطمئن، بیسواد بودن اکثر زنبورداران قدیمی، نژاد نامناسب زنبور در ایران، کندوهای غیر استاندارد، بیماری های کنترل نشده و خطرناک، داروهای قاچاق و یا غیر موثر و شیمیایی، ضعف تعاونی های زنبورداری، وجود عسل های تقلبی و ارزان قیمت، وجود دلال های فراوان، ضعف بخش آموزش و… همگی دست به دست هم داده اند تا قشر زحمت کش زنبوردار، هرگز روی خوش رفاه، آرامش و امنیت شغلی را نبیند.
مقدمه بالا برای آنهاییست که بدون برنامه و اطلاعات کافی قصد یک شبه موفق شدن را دارند. این افراد باید برای شروع کار زنبورداری، ابتدا تکلیف خودشان را با خودشان مشخص نمایند و به این نتیجه برسند که آیا این شغل برایشان منفعتی خواهد داشت یا خیر.
متاسفانه تعداد زیادی از افراد، فقط به خاطر بیکاری و نیاز مالی مجبور به انتخاب شغل شریف زنبورداری شده اند. این در حالی است که زنبورداری شغلی کم هزینه و پردرآمد معرفی شده است، ولی برعکس بیشتر زنبوردارها همگی افرادی با درآمد کم و وضعیت نامناسب مالی هستند و این تبلیغ دروغی بیش نیست.
از طرف دیگر عده زیادی از روی علاقه شروع به این کار می کنند که این وجه قابل تحمل تر بوده و حداقل در گرده افشانی طبیعت در تمام نقاط محیط موثر می باشد. این افراد به دلیل اینکه عاشق کارشان هستند، با تحقیق و بدون عجله دنبال کارشان را می گیرند و چون معمولا نیاز مالی ندارند، بدون استرس و با کیفیت کار می کنند.
به طور دقیق نمی توان برای یک زنبوردار درآمد مشخصی تعیین نمود, زیرا عناوین متعددی در این مسئله دخیل هستند که مهم ترین آنها میزان تجربه و مدیریت, نوع نژاد, نوع کندو, کوچ نشینی یا ثابت بودن, نوع و مقدار محصول برداشت شده و … می باشند. اما به صورت کاملا تخمینی و کلی می توان گفت که یک زنبوردار با یکصد کندو می تواند امورات یک خانواده ۴ نفره و متوسط را اداره نماید.
سعی کنید برای شروع از کندوهای کف بسته طرح لانگستروت استفاده نمایید. بعدا که با تجربه تر شدید می توانید آنها را با کندوهای کف باز تعویض نمایید. به تازگی نیز کندوهای شرکت ” فلو هایو ” با القاب فریبنده مدرن, پیشرفته, خودکار و… وارد بازار ایران شده اند که توصیه می نماییم به این کندوها حتی نزدیک هم نشوید.
سعی کنید کلنی کمتر از ۷ قاب خرید نکنید. یعنی کندویی که دارای هفت قاب پر از زنبور می باشد. شاید گران باشد اما مطمئنا ارزشش را خواهد داشت. کلنی هایی با جمعیت کمتر ممکن است بیمار باشند, یا ملکه پیر داشته باشند, اما کلنی های قوی هم ملکه جوانی دارند و هم سلامت هستند. همچنین سعی کنید قاب ها بیشتر حاوی تخم و لارو و شفیره باشند و نه عسل.
برای فردی که به تنهایی می خواهد زنبورهایش را اداره کند و شغل دیگری نیز دارد و در طول هفته فقط یک یا دو روز برای زنبورداری وقت دارد و تجربه زنبورداری نیز ندارد, بهتر است حدود ۳ الی ۶ کندو بخرد تا با شکست مواجه نشود.
اما کسی که با دوستانش اقدام به شروع نموده و شغل دیگری ندارد و تمام وقت می تواند به زنبورهایش رسیدگی کند و یا یک فرد زنبوردار را در کنار خود دارد, بهتر است بین ۲۰ تا ۱۰۰ کندو خرید نماید.
عاقلانه است که یک زنبوردار تازه کار که احتمالا وضعیت مالی مناسبی هم ندارد ابتدا با خرید نژاد ایرانی این شغل را شروع کند و یک یا دو سال بعد که مهارت کافی پیدا کرد, اقدام به تعویض ملکه با نژاد های اصلاح شده نماید تا نژاد کل زنبورستانش نیز عوض شود.
این کار دو خصوصیت مهم دارد. اول اینکه چون نژاد ایرانی ارزان تر از نژاد های اصلاح شده می باشد, اگر خسارتی متوجه کار شما باشد, مطمئنا هزینه کمتری خواهید پرداخت و دوم اینکه خرید ملکه اصلاح شده هزینه کمتری نسبت به خرید کلنی اصلاح شده خواهد داشت.
با یک مدیریت متوسط, بدون کوچ و در نیمه شمالی کشور, زنبورعسل نژاد ایرانی در سال حدود ۵ کیلو عسل خالص و نژاد های اصلاح شده همچون کارنیکا در سال حدود ۱۵ کیلو عسل خالص محصول می دهند.
